Αγαπητοί αναγνώστες,
Παραθέτουμε ένα επίκαιρο κείμενο της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος Ανεξάρητων Πολιτών - ΣΠΙΘΑ που γράφτηκε το 2013 με αφορμή την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Αυτό το κείμενο είναι η αφιέρωσή μας στην μεγάλη σημερινή ιστορική πατριωτική επέτειο.
Η αγώνας των προγόνων μας και ο αγώνας του Μίκη Θεοδωράκη για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία και Πατριωτική Αναγέννηση, σήμερα εν έτει 2014 παραμένει ανολοκλήρωτος και αδικαίωτος.
Καθήκον τον σημερινών Ελλήνων που αγαπούν τον τόπο και την πατρίδα τους είναι να ακολουθήσουν το παράδειγμα των μεγάλων Ελλήνων του παρελθόντος - όπως ήταν οι μεγάλοι ήρωες του 1821 - και να μην σκύψουν το κεφάλι γενόμενοι ραγιάδες. Να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Μίκη Θεοδωράκη που δεν έσκυψε το κεφάλι σε τρεις μαύρες αλλά παράλληλα ηρωικές ιστορικές περιόδους για τον τόπο μας, την περίοδο της ξένης Κατοχής, την περίοδο του Εμφυλίου πολέμου και την περίοδο της χούντας. Απ' το 2010 προστέθηκε και μια τέταρτη... Η μαύρη περίοδος των Μνημονίων και της ξένης εξάρτησης της Τρόικα. Η παράδοση άνευ όρων της Εθνικής Κυριαρχίας της χώρας και η δέσμευση όλων των περιουσιακών της στοιχείων προς τους ξένους δανειστές.
Ακολουθεί το κείμενο με την πρώτη σύλληψη του Μίκη Θεοδωράκη στα 1943.
Οι συντελεστές του Θεοδωρακισμού
25 Μαρτίου 1943 - 25 Μαρτίου 2014
Τρίπολη, 25 Μαρτίου 1943.
Με αφορμή την Επανάσταση του 1821, το ΕΑΜ οργανώνει συλλαλητήριο στο κενοτάφιο του Κολοκοτρώνη, στο Πεδίο του Άρεως στην Τρίπολη. Επικεφαλής της εκδήλωσης οι μαθητές.
Το συλλαλητήριο ξεκινά στις 10 το πρωί. Από τα Δικαστήρια φαίνονται πρώτα οι χωροφύλακες και μετά από λίγο οι Ιταλοί στρατιώτες με ξιφολόγχες και όπλα.
Ο κόσμος τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο και ζητωκραυγάζει: «Ζήτω η Αντίσταση!», «Ζήτω οι Σύμμαχοι!», «Ζήτω η Ελλάς!»
Οι Ιταλοί επιτίθενται, οι διαδηλωτές διασπώνται και διαφεύγουν.
Ο Μίκης παραμένει και χτυπά έναν Ιταλό αξιωματικό, φωνάζοντας «Ζήτω η Σοβιετική Ένωση!».
Οι στρατιώτες πέφτουν επάνω του τον χτυπούν και τον μεταφέρουν σ’ έναν υπαίθριο κινηματογράφο. Εκεί τον χτυπούν πάλι. Αργότερα οι Ιταλοί μαζεύουν τον κόσμο στα πεζοδρόμια, αλυσοδένουν τον Μίκη και τους άλλους αντιστασιακούς που έχουν συλλάβει και τους περιφέρουν μέσα στην πόλη.
Μεταφέρουν τους κρατούμενους στην καραμπινιερία. Ο Μίκης βασανίζεται.
Λίγες μέρες αργότερα τον μεταφέρουν στις ελληνικές φυλακές. Ένας φυλακισμένος τσαγκάρης, αρχηγός της αντίστασης στην περιοχή μυεί τον Μίκη στον κομουνισμό.
Κι έτσι ο Μίκης μπαίνει στον αγώνα. Που κρατάει 70 ολόκληρα χρόνια. Αγώνας με όλους τους τρόπους και όλα τα μέσα. Με το όπλο, τη μουσική, το λόγο.
Εβδομήντα χρόνια αγώνα για την Ελλάδα. Για τη Δικαιοσύνη, την Ειρήνη, την Αξιοπρέπεια και Ευτυχία. Για την Ισότητα, την Ελευθερία, για να ψηλώσει ο Άνθρωπος.
Σήμερα ο Μίκης Θεοδωράκης μας δείχνει και πάλι το δρόμο. Σ’ αυτόν βαδίζουμε και δίνουμε υπόσχεση πίστης και αφοσίωσης στο μεγάλο του Όραμα: Την Ανεξαρτησία της Πατρίδας.
Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Ο Μίκης πάντα το σταθερό σημείο αναφοράς κι ο εμπνευστής μας. Το φως μέσα στα σκοτάδια που μας έχουν περικυκλώσει.
Και το φως θα νικήσει!
Η Κεντρική Επιτροπή
του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών - Σπίθα
Πηγές:
Μίκης Θεοδωράκης «Οι Δρόμοι του Αρχάγγελου», Εκδ. Κέδρος, 1η έκδοση, Αθήνα 1986, τ. 1, σελ. 121-122.
Wagner Guy, «Μίκης Θεοδωράκης Μια ζωή για την Ελλάδα», Εκδ. Παραφερνάλεια, Τυπωθήτω-Γιώργος Δαρδανός, Αθήνα 2002, σελ. 45-47
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Πάρτε μέρος στον διάλογο.
Σχόλια υβριστικά και σχόλια που δεν έχουν σχέση με το περιεχόμενο της εκάστοτε ανάρτησης, όπως επίσης και σχόλια που προκαλούν εντάσεις και διαπληκτισμούς, θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Επίσης ανώνυμα σχόλια δεν θα αναρτώνται.