Koύβα - Αμερική

Με αφορμή τις τελευταίες ιστορικές εξελίξεις στο θέμα των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Αμερικής και Κούβας (διαβάστε την είδηση εδώ) και την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, αναδημοσιεύουμε τη τοποθέτηση του Μίκη Θεοδωράκη σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Ριζοσπάστης, το 2006.

Οι συντελεστές του Θεοδωρακισμού


Διαβάστε επίσης:
Για την καμπάνια αλληλεγγύης στους 5 Κουβανούς...

Συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη στην Αριστούλα Ελληνούδη στο Ριζοσπάστη, 2006
1.- Η επιθετικότητα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ενάντια στην Κούβα είναι σε εξέλιξη και αποκτάει μεγαλύτερη ένταση τα τελευταία χρόνια. Έκφραση αυτής της τακτικής είναι και η καταδίκη 5 νέων αγωνιστών Κουβανών, που βρίσκονται άδικα φυλακισμένοι στις ΗΠΑ, επειδή θέλησαν να υπερασπιστούν την πατρίδα τους. Ποιά είναι η γνώμη σας για την υπόθεση αυτή, που κρατάει 8 ολόκληρα χρόνια;
Μ.Θ. Έχουν ήδη περάσει οχτώ χρόνια που οι πέντε νεολαίοι Κουβανοί κρατούνται σε αμερικανικές φυλακές. Υπενθυμίζω ότι στο μεταξύ και η Ομάδα Εργασίας Εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στις 27 Μαϊου χαρακτήρισε αυθαίρετη και παράνομη την κράτησή τους αλλά και το Εφετείο της Ατλάντα στις 9 Αυγούστου ακύρωσε τις καταδίκες τους.
Εν τούτοις οι αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ κωφεύουν. Δεν απορώ γι' αυτό, γιατί από καιρό η Υπερδύναμη έχει γράψει στα παλιά της παπούτσια τον ΟΗΕ κι ακόμα και την ίδια τη Δικαιοσύνη της χώρας της. Άλλωστε μετά τους Δίδυμους Πύργους άλλαξε και το ίδιο το Σύνταγμά της σε ό,τι αφορά τις προσωπικές ελευθερίες των υπηκόων της. Και μόλις προχτές ο Μπους παραδέχτηκε ότι υπάρχουν διάσπαρτες σε όλο τον κόσμο μυστικές φυλακές –όπου ένας Θεός ξέρει μόνο τι όργια βασανιστηρίων γίνονται εκεί μέσα- τις οποίες κρίνει χρήσιμες (όπως είπε) για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας... Βρήκαν την καραμέλα της «τρομοκρατίας», για να δικαιολογούν τα εγκλήματά τους όπως άλλοτε ο Χίτλερ είχε ανακαλύψει τους Εβραίους και τους κακούς «κόκκινους»... Εδώ υπάρχει ένα στρατόπεδο ναζιστικό, το Γκουαντανάμο, μπροστά στα μάτια μας, προκλητικό και απαίσιο και όμως οι δυνατοί του κόσμου κάνουν πως δεν το βλέπουν, ενώ οι λαοί, οι περισσότεροι πιασμένοι στην λαβίδα των αμερικανόφιλων ηγεσιών τους, παραμένουν ουσιαστικά άφωνοι...
2.- Απο τις 12 Σεπτέμβρη ξεκινάει μια διεθνής καμπάνια αλληλεγγύης στους 5 Κουβανούς με αίτημα την άμεση απελευθέρωση τους. Πώς νομίζετε ότι μπορεί να εκφραστεί αυτή η αλληλεγγύη στην Ελλάδα;
Μ.Θ. Με όσα είπα πιο πριν, θέλω να υπογραμμίσω ότι η καμπάνια για την αποφυλάκιση των πέντε Κουβανών δεν μπορεί κατά τη γνώμη μου να έχει αποτέλεσμα εάν δεν συνδεθεί με ένα σχέδιο διαφώτισης και δράσης, που να ξεσκεπάζει το σύνολο των εγκληματικών ενεργειών των ΗΠΑ, που φυσικά δεν γίνονται γιατί στη χώρα αυτή υπάρχουν κάποιοι κακοί και μοχθηροί άνθρωποι, αλλά υπάρχουν μέσα στα πλαίσια μιας δυναμικής, που έχει μετατρέψει τις ΗΠΑ σε μια στρατοκρατούμενη επιθετική ιμπεριαλιστική χώρα με καθαρά νεοναζιστική ιδεολογία που αποβλέπει σταθερά σε μια διεθνή κυριαρχία σε βάθος χρόνου, αρχίζοντας από τις «εύκολες» χώρες για να προχωρήσει μεθοδικά σε άλλους στόχους, μερικούς από τους οποίους τους έχει ήδη προαναγγείλει.
3.- Γιατί πιστεύετε ότι η αλληλεγγύη στην Κούβα στους πέντε αγωνιστές είναι ζήτημα που πρέπει να αφορά κάθε προοδευτικό άνθρωπο, κάθε δημοκράτη;
Μ.Θ. Εμείς στην Ελλάδα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα επί πλέον σοβαρό πρόβλημα, προκειμένου να διαφωτίσουμε και να κινητοποιήσουμε τον λαό. Κι αυτό γιατί βρισκόμαστε μπροστά σε μια τερατώδη, θα έλεγα, αντίφαση. Ποια είναι αυτή; Ενώ απ' τη μια μεριά ο ελληνικός λαός θεωρείται και είναι μέσα στην Ευρώπη ο υπ' αριθμόν ένα εχθρός της σημερινής επιθετικής πολιτικής των ΗΠΑ, απ' την άλλη ψηφίζει πάνω από 90% τα δύο κόμματα εξουσίας, που ίσως να έχουν την πλέον φιλοαμερικανική στάση σε όλη την Ευρώπη! Γι' αυτό τον λόγο παρατηρούμε ότι ενώ οι Έλληνες δημοκράτες, πατριώτες, διεθνιστές φλέγονται από την επιθυμία τους να δείξουν την οργή και την αγανάκτηση που νοιώθουν μπροστά σε πράξεις γενοκτονίας όπως αυτές στο Ιράκ και στον Λίβανο, εκτός από αυτούς που βγαίνουν στους δρόμους ακολουθώντας το ΚΚΕ και τις άλλες αντιπολεμικές οργανώσεις, η μεγάλη μάζα παραμένει εγκλωβισμένη μέσα στα φέουδα των δύο μεγάλων κομμάτων, γιατί ξέρουν ότι κι αυτά τα λίγα και λυμφατικά αντιπολεμικά λόγια που ψελλίζουν μερικοί απ' τους ηγέτες τους είναι μόνο για το θεαθήναι και για να σώσουν τα προσχήματα.
Βλέπουμε έτσι ότι τώρα που η χώρα μας μαζί με όλη την ανθρωπότητα βρίσκεται στα πρόθυρα μιας παγκόσμιας καταστροφής και που η μοναδική της σωτηρία είναι το ξεσήκωμα των λαών, οι Έλληνες είναι παγιδευμένοι, ενώ παράλληλα οι υπεύθυνες φωνές που εκφράζουν την αγωνία των καιρών, πνίγονται κάτω από τον ορυμαγδό της εναρμονισμένης προπαγάνδας των κυρίαρχων ΜΜΕ που ελέγχονται από τους αμερικανούς και τους πιστούς τους φίλους και συνοδοιπόρους στη χώρα μας, που αυτή τη στιγμή αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία μέσα στους χώρους της πολιτικής, της οικονομίας και γενικά ολόκληρου του εθνικού μας κατεστημένου.
Επομένως εκτός από την δεδομένη αλληλεγγύη μας προς τον λαό της Κούβας και τη διαμαρτυρία μας για τους Κουβανούς κρατούμενους, οφείλουμε όλοι μαζί να λύσουμε αυτό το μέγα εθνικό πρόβλημα, δηλαδή την αντίφαση που βρίσκεται μέσα σε ένα μεγάλο ποσοστό του λαού μας, το οποίο ψηφίζει μια πολιτική που μισεί.
Τουλάχιστον ας απαιτήσουμε από κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ που ξέρουμε ότι ένα μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων του μπήκε στις γραμμές του γιατί πίστεψε σε μια αντιιμπεριαλιστική, αντιπολεμική και φιλειρηνική πολιτική, να πάρουν μια θέση ξεκάθαρη λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους, καταγγέλλοντας ανοιχτά και καθαρά τα εγκλήματα κατά των Λαών και της Ειρήνης που συντελούνται μπροστά στα μάτια μας και καλώντας τους οπαδούς τους να βγουν κι αυτοί στους δρόμους αναδεικνύοντας έτσι σαν άλλοτε το Λαό και την χώρα μας σε πρωταγωνιστή της πάλης των Λαών κατά του Πολέμου, της Βίας και της Αλαζονείας και υπέρ της Ειρήνης, της Ζωής και της Ακεραιότητας της Αξιοπρέπειας του ανθρώπου, του σεβασμού της Διεθνούς Νομιμότητας και της εφαρμογής στην πράξη της Διεθνούς Αλληλεγγύης.


Σχόλια