Πως συνδέεται πολιτικά με το ιστορικό σκάνδαλο Κοσκωτά η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ελέγξει τον χώρο των τηλεοπτικών ΜΜΕ
Μίκης Θεοδωράκης
Αγαπητοί αναγνώστες,
Η προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να αναδιαμορφώσουν το status quo των τηλεοπτικών ΜΜΕ υπο τον μανδύα και την δικαιολογία της αντιδιαπλοκής και της κάθαρσης, μας ανησυχεί ιδιαίτερα, διότι έρχονται στο μυαλό μας συνειρμοί απο μια άλλη ένοχη περίοδο της δημόσιας ζωής. Τότε που ένας άλλος πρωθυπουργός, την περίοδο 85-89 προσπάθησε - κάτω από διαφορετικές συνθήκες - να ελέγξει κι εκείνος πλήρως τον τύπο και τα ΜΜΕ.
Ας θυμηθούμε τι γράφει ο Μίκης Θεοδωράκης για την εποχή αυτή. Στο άρθρο του ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ αναφέρονται τα κάτωθι:
"Όσο για τα ΜΜΕ, δεν τους έφτανε το μονοπώλιο (που είχαν τότε) της Κρατικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης. Τους ενοχλούσε ακόμα και ο φιλικός τύπος (ΒΗΜΑ, ΝΕΑ, ΕΛ/ΤΥΠΙΑ, ΕΘΝΟΣ, ΑΥΡΙΑΝΗ), που ξέφευγε κατά καιρούς από τον απόλυτο έλεγχο τους. Έτσι προέκυψε το σκάνδαλο Κοσκωτά, δεδομένου ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου τον χρησιμοποίησε σαν όργανο για τη δημιουργία μιας υπερεφημερίδας που θα έσβηνε όλες τις άλλες και θα είχε τον απόλυτο έλεγχο της."
"Πριν κλείσει η δεκαετία του ΄80, η χώρα μας συγκλονίζεται απ΄την υπόθεση Κοσκωτά. Η Νέα Εξουσία, στην προσπάθειά της να επιβάλει τον έλεγχό της σε όλο τον εθνικό χώρο, σχεδιάζει την άλωση της Πληροφόρησης στον χώρο του Τύπου. Είναι το κομμάτι που της λείπει, ώστε να μονοπωλήσει τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, γιατί τότε δεν υπήρχε η ελεύθερη ραδιοφωνία-τηλεόραση, που ήταν κρατική και επομένως όργανο στα χέρια της Νέας Εξουσίας."
Είναι φανερό και αποδεδειγμένο ότι το σκάνδαλο Κοσκωτά δεν ήταν μονάχα ένα οικονομικό σκάνδαλο, αλλά βασικά ήταν ένα πολιτικό και ηθικό σκάνδαλο.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου στην προσπάθειά του να διατηρηθεί στην καρέκλα της εξουσίας επεδίωξε να θέσει υπό τον απόλυτο έλεγχό του τα ΜΜΕ της εποχής εκείνης. Θεωρούμε ότι σήμερα συμβαίνει κάτι ανάλογο με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος με το πρόσχημα της "τακτοποίησης" και της νομιμότητας στον χώρο των τηλεοπτικών ΜΜΕ, επιχειρεί να τα θέσει υπο τον απόλυτο έλεγχό του στην προσπάθεια να δημιουργήσει την προσωπική του ηγεμονία στον δημόσιο βίο της χώρας, ως ένας ακόμα Ανδρέας Παπανδρέου. Και στην προσπάθειά του αυτή δεν διστάζει να τσαλαπατήσει το Σύνταγμα για να πετύχει τον σκοπό του, όπως είδαμε και στο άρθρο του καθηγητή Γιώργου Κασιμάτη.
Ανδρέας Παπανδρέου και Αλέξης Τσίπρας έχουν ένα μεγάλο κοινό: Την εξουσιομανία τους.
Οι προοδευτικοί, δημοκρατικοί και αριστεροί πολίτες αυτής της χώρας οφείλουμε να σταθούμε απέναντι σε αυτήν την νέα σκοτεινή εποχή που ξημερώνει για την χώρα με αποκλειστική ευθύνη του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησής του. Και μάλιστα, χρησιμοποιώντας αριστερή και αντιδεξιά ρητορική (όπως και τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου) στην πραγματικότητα τσαλαπατά τις ιδέες της πραγματικής αριστεράς και συμβάλλει στην απαξίωση των ιδανικών της στα μάτια του Ελληνικού λαού.
Οι συντελεστές του Θεοδωρακισμού / Theodorakism
Ο Ανδρέας Παπανδρέου κατάφερε, τελικά, να ελέγξει τον Τύπο. Είχε προηγηθεί το απόλυτο όργανο της σοσιαλσωβινιστικής προπαγάνδας, η ΑΥΡΙΑΝΗ. Σε κάθε δυσκολία του Πασοκ έβγαινε η φυλάδα και αποπροσανατόλιζε τον λαό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά τον Κοσκωτά ο Ανδρέας κατάφερε να ελέγξει σχεδόν όλες τις εφημερίδες, με τραγικές συνέπειες τόσ για την ελευθεροτυπία όσο και για τον πολιτισμό. Σε πολιτικό επίπεδο, κατάφερε να χειραγωγήσει τον λαό και να διαμορφώσει μια συγκεκριμένη αντίληψη: Της διαφοθράς.
Ο ελεγχόμενος, από τον Αντρέα, Τύπος αμαύλισε συνειδήσεις πολιτών και δημοσιογράφων και επέβαλε μια ιδιότυπη ιδεολογική τρομοκρατία.
Τώρα το ίδιο θέλει να κάνει η κυβέρνηση.
Ο Μίκης ταλαιπωρήθηκε όσο λίγοι από τον πασοκικό τύπο. Ύβρεις, συκοφαντίες κ.λπ.
Τα δημοσιεύματα της εποχής εκείνης, ενάντια στον Μίκη, ξεπερνούν σε ψεύδη και συκοφαντία ακόμα και τα δημοσιεύματα των μοναρχοφασιστικών φυλλάδων της μετεμφυλιακής περιόδου. Μια επίσκεψη στο αρχείο του Μίκη στη βιβλιοθήκη "Λίλιαν Βουδούρη" θα σας πείσει για του λόγου το αληθές.
Κι επειδή ο Μίκης προσφάτως έγραψε ότι θα γράψει ένα Ορατόριο για όλους εκείνους που τον λογοκρίνουν, τον παρακαλούμε να συμπεριλάβει και εκείνους τους εκδότες που σήμερα σεριανούν εντός της αριστεράς παριστάνοντας τους διανοούμενους και ομιλούν περί μουσικής και τέχνης...κερδίζοντας φυσικά μέσα από κάποιους χώρους πολιτισμού, όπου αναβιώνει και πάλι το χασικλίδιο τραγούδι. Η σήψη δεν έχει τέλος και η οσμή της φτάνει παντού και ρυπαίνει ακόμα και τον αέρα που αναπνέουμε.
Mπράβο για το σχόλιο.
Διαγραφή